Dat deze maand veel leuke momenten zou brengen had ik niet verwacht. De eerste dagen waren leuk. Als je veel buiten komt en veel vreemden ziet zijn de complimentjes het leukst. Hier een overzicht van de leukste momenten van afgelopen maand.
Zo zie ik een oud stel op een terrasje. Ze zitten er al een tijdje en zeiden weinig. Ze er gelukkig uit, misschin wel voldaan. Dus ik zeg tegen ze dat ik niet perse oud wil worden, maar als het dan toch zo gaat dan zou ik wel in hun plaats willen zitten.
De vrouw van het stel breekt los in een stortvloed van woorden en vertelt dat ze nog maar 8 jaar samen zijn. Dat ze allebei een ander hebben gehad die ondertussen overleden zijn. Een verhaal wat ik anders niet geweten zou hebben. En of ik er iets aan heb? Nee, maar het is wel leuk.
Op een ander leuk moment ben ik een koffie’tje aan het doen met Elisabeth. Mijn blik gaat kort over het terras en ik zie iemand zitten met een bordje op tafel. Er staat op: “De hoe-kan-ik-je-helpen-dag van Igor 11 juli 2014.” Wij kijken elkaar kort aan en vliegen naar de andere kant van het terras. We stellen de vraag of Igor gespreksstarters kan verzinnen voor als we een hypothetische stilte ervaren. We krijgen vooral veel verhalen en een tip: “Gebruik geen briefjes met onderwerpen in je broekzak om die er vervolgens uit te halen als er een stilte valt.”
Igor, bedankt voor de mooie gesprekken!
Kortom, het zijn leuke momenten, maar het is ook een belasting. Elke dag een bepaalde druk voelen om complimentjes te moeten geven. Zeker als mensen al weten van demaandvanadriaan.nl is het erg lastig om het nog goed over te laten komen. Als er bij binnenkomst gelijk overdreven wordt gezegd dat iemand een nieuwe jurk aan heeft of als er complimentjes over het inititief van deze maand worden gegeven is al wel snel duidelijk dat er misbruik van de maand wordt gemaakt. Gewoon dissen dus ;)
Een comment uit een van de eerste posts:
Ook leuk: Dagelijkse rituelen die gestandardiseerd zijn geworden uitvoerig ervaren. Zoals afrekenen in de supermarkt. Tegenwoordig gaat dat uiterst formeel, zonder oog contact, etc. Een maand lang met alle kassières een praatje maken. So many options! - Joost
Eigenlijk is dat een veel beter idee, als ik een complimentje geef ben ik altijd bezig om iets te vinden in iemand. Iets wat ik bijzonder of prettig vindt. Dit verhoogt de druk ernorm. Als je het op Joost z’n manier doet dan voorkom je die drempel en kan je gewoon over het weer praten als je echt niets weet. En misschien wat meer boodschappen kopen of een fles wijn laten vallen zodat je het gesprek niet al te snel hoeft af te breken.