Wat heb jij een mooie lach

Photo Credit: Marjolein van Es

Wat heb jij een mooie lach

Na een zwaar weekend op Rock Werchter en nog net even een nachtje uitrusten in het mooie Den Haag kom ik aan op Amsterdan Sloterdijk; een beetje een raar station met heel veel beton. Maar tussen dat beton staat een schattig koffie tentje: de Starbucks. Ik ben niet echt fan van de Starbucks, maar ik moet toch op een bus wachten dus giet er dan toch graag een extra koffietje in.

Achter de counter staat een leuke dame, ze lacht vriendelijk en ik lach vriendelijk terug. Er sprong een klein vonkje over de counter. Ik weet nooit wat ik moet bestellen dus vraag wat ze me kan aanraden. Waarna ik de vraag krijg of ik van melk hou of misschien van zoet. “Melk”, antwoord ik, waarna ze een hele lijst met koffie’s met melk opnoemt. Ik bestel een latte en ze start met het bereiden.

De koffiebeker van Adriaan bij de Starbucks

Ze is duidelijk een beetje zenuwachtig waardoor ze direct haar pak melk laat vallen. Ze doet net alsof er niets aan de hand is en we genieten allebei van de gezonde spanning. Als ze me de latte aangeeft valt het me op dat ze m’n naam creatief heeft opgeschreven. Ik verlaat de tent en loop lichting de bus. Opeens bedenk ik mij en loop weer terug, het meisje is ergens in het tentje verdwenen, en ik ga voor haar raampje staan. “Nog iets vergeten, wat heb jij een mooie lach”, zeg ik als ze weer bij het raampje verschenen. “Oh, eh, bedankt!”, zegt ze vlug.


Het kost zeker wel wat moeite en ja, soms moet je een beetje buiten je comfortzone treden, maar zoals veel dingen die moeite kosten levert dit het ook weer op.

Dat deze maand veel leuke momenten zou brengen had ik niet verwacht. In de laaste post zal ik een opsomming maken van de leukste momenten van de hele maand. En misschien gaat de volgende post wel over Igor, de man die op een terras zat met het bordje: “De hoe-ik-je-kan-helpen-dag van Igor.”